Kiedy wykonuje się nacięcie krocza?
Episiotomię, czyli właśnie nacięcie krocza, stosuje się przy porodzie w określonych wskazaniach, celem ratowania życia lub zdrowia dziecka.
Zabieg ten przeprowadza się na samym końcu porodu, aby skrócić jego drugi okres oraz, gdy występują konkretne wskazania. Są nimi:
- określone nieprawidłowości w akcji serca płodu,
- trudności z urodzeniem barków dziecka,
- wcześniactwo (w większości przypadków).
Są to sytuacje zagrażające dziecku, a zabieg ma na celu zmniejszenie ucisku wywołanego przez napięte mięśnie. Wskazaniem do nacięcia krocza nie jest samo w sobie napięcie tkanek krocza mamy podczas porodu, ponieważ to wpisuje się w fizjologię procesu porodowego.
Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby wprowadzać do akcji porodowej wszelkie działania, mające na celu zmniejszenie liczby porodów z koniecznością wykonania nacięcia krocza do mniej niż 10% ogółu urodzeń.
Jak przebiega taki zabieg?
Prowadząca poród położna lub lekarz ginekolog nacina skórę oraz mięśnie końcowego odcinka pochwy na tzw. szczycie skurczu, czyli w momencie najsilniejszego parcia. Obecnie częściej stosuje się nacięcie przyśrodkowo-boczne – nie w stronę odbytu, tylko na skos (w stronę jednego z pośladków rodzącej). Przed zabiegiem episiotomii miejscowo znieczulana jest okolica nacięcia. Po porodzie łożyska lekarz ginekolog lub położna opatruje ranę szwami rozpuszczalnymi lub nierozpuszczalnymi. Niezależnie od metody, o ranę krocza należy bardzo dobrze dbać, aby zmniejszyć ryzyko ewentualnej infekcji. Wskazane jest m.in. podmywanie po każdej wizycie w toalecie, częste wietrzenie, odkażanie rany zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli rana jest bardzo
dokuczliwa, można stosować również zimne okłady celem zmniejszenia obrzęku oraz leki przeciwbólowe.