Czym jest kangurowanie.
Otóż jest to najprostsza forma bliskiego kontaktu z noworodkiem i niemowlęciem. Polega na przytuleniu dziecka ,,skórą do skóry” (SDS) – nazwa nie jest przypadkowa, ponieważ maluszek powinien mieć na sobie jedynie pieluszkę leżąc na gołej klatce piersiowej osoby przytulającej. Od góry dziecko można okryć ręcznikiem lub kocykiem.
Czy kangurować może tylko mama?
Oczywiście, że NIE. Bardzo często na salach poporodowych i oddziałach noworodkowych widujemy tatusiów siedzących z przytulonymi do siebie maluchami, podczas gdy mama ma chwilę dla siebie. Dziecko podczas kangurowania słyszy bicie serca❤, które działa kojąco, ogrzewane jest ciepłem ciała osoby tulącej – czuje się bezpiecznie.
Dlaczego kangurowanie jest tak polecane przez położne?
Ponieważ niesie ze sobą same zalety:
- dziecko w ramionach mamy/taty utrzymuje stałą, prawidłową temperaturę ciała,
- zaspokajamy potrzebę bliskości – zarówno rodzica, jak i dziecka,
- kangurując redukujemy napięcie i stres, np. bezpośrednio po porodzie, po pobraniu krwi w szpitalu czy po szczepieniu, oprócz tego obserwujemy lepszą jakość snu dziecka,
- stosowane jest jako pomocna metoda wyrównania stanu wcześniaków i noworodków urodzonych o czasie, ale w słabszej kondycji,
- dziecko podczas kontaktu fizycznego z mamą kolonizowane jest przez jej fizjologiczną florę bakteryjną, co przyczynia się rozwoju układu odpornościowego maluszka,
- w wielu przypadkach kangurowanie pozwala na skrócenie pobytu noworodka w szpitalu,
- u mamy pozwala na szybsze obkurczanie się macicy i zmniejszenie krwawienia po porodzie,
- pozwala na prawidłowy rozwój laktacji, dodatkowo mamy kangurujące swoje dzieci dłużej karmią piersią,
- przy pierwszym dziecku kangurowanie jest pomocne w nabraniu pewności siebie w opiece nad nim, rodzice poznają maluszka, oswajają się z jego obecnością.
Jak ułożyć maluszka?
Najistotniejsza jest pozycja: dziecko kładziemy ,,na żabkę” na klatce piersiowej z twarzą zwróconą w bok. Z tak położonym maluszkiem mamy w szpitalu najczęściej leżą lub siedzą na łóżku. Gdy dziecko jest starsze można kangurować z pomocą chusty.
Kiedy zaczynamy kangurować?
Jeśli stan matki i dziecka na to pozwala można zacząć już od pierwszych wspólnych chwil. Według standardów mama bezpośrednio po porodzie ma prawo do 2-godzinnego kangurowania swojego nowonarodzonego dziecka. Zaleca się, aby każda kolejna sesja trwała min. 1 godzinę.
Pamiętajcie, że jako rodzice macie prawo do przytulenia własnego dziecka i samodzielnej opieki nad nim.
Jeśli nie czujecie się jeszcze pewni w tej roli zawsze możecie poprosić położną, która ma za zadanie Wam służyć pomocą i radą. Kangurowanie pozwala pogłębiać więź między rodzicami a dzieckiem. Oswojenie się z maluszkiem i nabranie pewności siebie w opiece nad nim już w szpitalu zmniejszy stres związany z powrotem do domu!
Pamiętaj, że nowych umiejętności można nauczyć się już w szkole rodzenia! Zapraszamy Was do szkoły rodzenia w Gdyni i w Gdańsku! A jeśli jesteście spoza Trójmiasta, a nawet mieszkacie w najdalszym zakątku świata – możecie skorzystać z naszej szkoły rodzenia online
artykuł opracowała położna – Aleksandra Leśniewska
