Czym jest indukcja porodu?
Indukcja porodu to procedura medyczna mająca na celu wywołanie porodu w sytuacji, gdy nie rozpoczął się on samoistnie. W jej trakcie pobudzane zostają mechanizmy, które odpowiadają za wystąpienie czynności skurczowej mięśnia macicy.
Zanim zdecydujesz się na indukcję, warto poznać dostępne metody i ich potencjalne konsekwencje.
Cele i założenia indukcji porodu.
Wywołanie porodu wskazane jest w każdym przypadku, w którym jest to korzystniejsze, niż czekanie na samoistne rozpoczęcie akcji porodowej. Warto pamiętać, że indukcja porodu jest interwencją medyczną, w związku z tym może zostać wdrożona tylko w określonych przypadkach, jeśli życie lub zdrowie matki i/lub dziecka jest w jakiś sposób zagrożone.
Wskazania do indukcji porodu
Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników opisuje kilka przypadków, w których rozważa się indukcję porodu. Jest to:
ciąża po terminie,
przedwczesne pęknięcie błon płodowych,
podejrzenie hipotrofii lub zbyt dużej masy u dziecka,
ciąża bliźniacza,
zaawansowany wiek matki,
ciąża powikłana nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą lub cholestazą ciążową.
Przygotowanie do indukcji.
Przed przystąpieniem do indukcji porodu konieczne jest wcześniejsze zakwalifikowanie ciężarnej do procedury. Obejmuje to wywiad położniczy, ocenę ryzyka i dojrzałości szyjki macicy.
Ten ostatni element ma kluczowe znaczenie dla skuteczności przeprowadzanej indukcji porodu. Jeśli szyjka macicy jest nieprzygotowana do porodu (tzn. jest twarda, nieskrócona) konieczna może okazać się preindukcja, która polega na stymulacji dojrzałości szyjki.
Metody preindukcji porodu.
Najczęściej stosowanymi metodami preindukcji są prostaglandyny i cewnik Foleya.
Pierwsza z metod polega na dopochwowym wprowadzeniu żelu lub tasiemki z hormonami, które wpływają na zmiękczenie i skrócenie szyjki macicy. Cewnik Foleya natomiast wprowadzany jest do kanału szyjki macicy. Na jego końcu znajduje się balonik, który wypełniony płynem utrzymuje się w przestrzeni pomiędzy pęcherzem płodowym a szyjką stymulując jej rozwieranie się. Może to również wpływać na wydzielanie prostaglandyn i pobudzenie skurczy.
Procedura indukcji porodu
Jeśli szyjka macicy jest dojrzała można rozpocząć indukcję porodu podając syntetyczną oksytocynę we wlewie dożylnym.
Dawka początkowa jest zazwyczaj minimalna, tak aby móc ją zwiększać adekwatnie do postępu porodu.
Może się okazać, że nasz organizm pobudzony sztucznym hormonem zacznie wydzielać go naturalnie, co spowoduje wystąpienie skurczy porodowych, przy których wlew będzie mógł zostać odłączony. Wszystko zależy od tego jak intensywne skurcze się pojawią i czy utrzymają się do końca porodu.
Dodatkowe metody stymulacji.
W niektórych przypadkach stosuje się amniotomię, czyli przebicie pęcherza płodowego, jako dodatkową metodę stymulacji skurczów porodowych.
Nie jest to zabieg bolesny, może pojawić się jednak dyskomfort związany z wprowadzeniem do kanału rodnego specjalnego narzędzia, którym przerywa się błony płodowe. Taka metoda indukcji powoduje wydzielanie hormonów – prostaglandyn oraz oksytocyny, które mogą wywołać lub nasilić skurcze macicy.
Monitorowanie dobrostanu dziecka podczas indukcji porodu.
Podczas indukcji porodu może być konieczne prowadzenie zapisu KTG w sposób ciągły. Nie wyklucza to jednak porodu aktywnego, w pozycji wygodnej dla Ciebie. Pamiętaj, że ruch oraz pozycje wertykalne będą pozytywnie wpływać na postęp porodu i sprawne przejście malucha przez kanał rodny.
Podsumowanie
Zanim zdecydujesz się na indukcję porodu, zrozum metody, wskazania i potencjalne konsekwencje. Pamiętaj, że proces narodzin jest dynamiczny, a świadome podejście może wpłynąć pozytywnie na doświadczenie porodu. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszamy na nasz warsztat o metodach wywoływania porodu.
